காதல்

என் கையில் என் முகம் தெரிந்தது

எதற்கும் ஒரு புன்னகை வந்தது

எங்கும் ஒரு வாசனை இருந்தது

எதற்கும் ஒரு காரணம் தெரிந்தது

அங்கே ஒரு அமைதி இருந்தது

அருகே செல்ல அதிசயம் இருந்து

அங்கே எனக்கொரு இதயம் இருந்தது

அசைத்து பார்க்க ஆசை இருந்தது

தொட்டு பார்த்தேன் சிலிர்த்து கொண்டது

தொடர்ந்து பார்த்தேன் சொர்க்கம் தெரிந்தது

எண்ணி பார்த்தேன் வியப்பாய் இருந்தது

எனக்கு கொஞ்சம் இதமாய் இருந்தது

வேண்டும் என்று இதயம் சொன்னது

வேண்டாம் என்று அறிவு சொன்னது

வேடம் போட்டு அறிவை மறைத்தேன்

விருப்பத்தோடு இதயம் திறந்தேன்

கண்ணை மூடி இருட்டில் நடந்தேன்

கவிதை வடித்து கதவை திறந்தேன்

காத்திருந்து கையை பிடித்தேன்

காதல் என்று சொல்லி சிரித்தேன்

சேர்ந்தே இருவரும் சிறகை விரித்தோம்

சொர்க்கம் தேடி சேர்ந்து பறந்தோம்

சேரும் இடம் வந்த போதும்

சேரா திருந்து காதல் செய்தோம்

காதல் என்றால் இது தான் என்று

காத்திருந்து அறிந்து கொண்டோம்

கடவுள் என்ற ஒன்றை கூட

தள்ளி வைத்து காதல் செய்தோம்

வரமாய் வந்த உறவு அது

வரம் தந்து இதம் தந்தது

வாழ்க்கை முழுதும் அருகே இருத்த

வாயை திறக்க வார்த்தை தடுத்தது

நேரம் வந்ததும் பிரிவு வந்தது

நேரத்தோடு அழுகை வந்தது

எதை சொல்லியும் இதயம் மறுத்தது

ஏற்க சொல்லி அறிவு சொன்னது

வேசம் போட்டு இதயம் மறைத்தேன்

பிரிவை கூட சுகமாய் ஏற்றேன்

அவளை சுமப்பதாய் என்னை சுமந்தேன்

எனக்கு நானே சுமையாய் இருந்தேன்

திரும்பி பார்த்தேன் இருட்டாய் இருந்தது

தொலைவில் பார்த்தேன் தோல்வி சிரித்தது

எண்ணி பார்த்தேன் நடந்து முடிந்ததை

எழுதிப் பார்த்தேன் நடக்க போவதை

எல்லாம் ஒரே வியப்பாய் இருந்தது

என்ன செய்ய தவிப்பாய் இருந்தது

மீண்டும் ஒரு முறை கையை பார்த்தேன்

என் கையில் என்முகம் தெரிந்தது

மீண்டும் ஒரு வாசனை தெரிந்தது

எதற்கும் ஒரு காரணம் தெரிந்தது

சிரித்து கொண்டு எழுந்து நடந்தேன்
“ காதல் என்பதை ” புரிந்து கொண்டேன்
“ காதல் ...........”