விடியாத விடியல்

விடிந்தும் விடியாததாக இருக்கிறது
எனது விடியல்கள் இங்கே

தினம் தினம் விழி மடல் திறந்து
தெருவெளி பார்க்க
அங்கே
உதிர்ந்து போன சருகுகள்
என் விழிநீரை கடன் கேட்பதும்
கடன் கொடுத்தே கரைந்து போன விழிகள்
கனவுகளை தேடுவதும்
என்று இப்படியாக
விடிந்தும் விடியாததாக இருக்கிறது
எனது விடியல்கள்
இங்கே

யார் அழைத்தும் குரல் கேட்பதில்லை
அங்கே நிறைந்து கிடக்கிறது
அன்று விட்டு போன அந்த
அழு குறல்
இது நிறைந்தே செவிகள் இங்கு
புலன் அற்று புழுங்கி தவிக்கிறது
புலனாகிறது எனக்கு
இதனால் என்றும்
விடிந்தும் விடியாததாக இருக்கிறது
எனது விடியல்கள்

தடை தாண்டித் தடை தாண்டி
தழும்பேறி இங்கே
தவிக்கிறது தடையுடைத்த கைக் கருவி
கை பிடித்துக் கூட நடந்து
கழற்றி விட்ட உறவு அங்கே
கை வலிக்க கை ஏந்தும் நிலை பார்த்து
தவிக்கிறது தடையுடைத்த கைக் கருவி
இதனால் என்றும் எனக்கு
விடிந்தும் விடியாததாக இருக்கிறது
எனது விடியல்கள்

ஓய்வின்றி ஒடி திரிந்து
ஓர் வழி பார்த்து ஓரிடம் கண்டு
ஓய்வெடுத்தால் அங்கே
ஓலமிடும் ஓர் குரல் கதறல்
ஓய்வெடுத்த மறுகணமே ஓடச் சொல்ல
இதனால் என்றும்
விடிந்தும் விடியாததாக இருக்கிறது
எனது விடியல்கள்

இருந்தும் தெரிந்தும்
இன்றும் மீண்டும்
விடியாத இந்த விடியலுக்குள்
நான் மீண்டும் விளையாட தொடங்குகிறேன்

விடியாதா விடியாதா என்றிருந்தால்
விடியாத விடிவு ஆகிப்போய் விடும் என்று
எனக்குள் ஒரு முடிவோடு
எனக்கான விளையாட்டை நான்
தினமும் விளையாட தொடங்கிவிடுவேன்.

விடியல் எனக்கும் தெரியும் என்ற
நம்பிக்கையுடன்.