எனக்கான பாதை

எனக்கான பாதை மிக கொடியது
அங்கு இருள் அதிகம்
விளக்குகளுக்கு வேலை இல்லை
அமைதியை தவிர
யாரும் உள் நுழையக் கூட முடியாது
இது எனக்கான பாதை

புன்னகைக்கும் இந்த முகத்திரையில்
புன்னகைக்கு பின்னால் வலிகள் அதிகம்
மருந்து போட வைத்தியரும் இல்லை
அங்கே அவருக்கு அனுமதியும் இல்லை
இது எனக்கான பாதை

நானாக அமைத்து கொண்டது
தானாக அமைந்து கொண்டது
விரும்பி ஏற்று கொண்டேன்
திணிக்கப்பட்ட ஒரு காலமும் உண்டு
இது எனக்கான பாதை

நிழல்கள் தேடி நான் அமர்ந்தால்
என் இருக்கைக்கு கீழும் முற்கள் அதிகம்
வலியை பொருத்து கொண்டு இருந்துவிடுவேன்
எழும் போது அதனிலும் கொடிய வலி
இது எனக்கான பாதை

யாரை நம்பியும் நான் நடக்க வில்லை
என்னை நம்பியும் யாரும் இல்லை
நம்பி வந்தவளை நடுவழியில் விட்டவன்
இன்று யாரையும் நம்பி
அழைக்கவும் முடிவதில்லை
இது எனக்கான பாதை
வாழ்ந்து முடிக்கும் உறுதியுடன்
தொடந்து நடக்கிறேன்
எனது பாதையில்