வானவில் வீரர்கள்

வெள்ளை மணல்

வேர்களை

இறுகப் பற்றுவதில்லை

இருந்தும் கால்கள் 

நிலையாக நின்று கொண்டது ,

விடுதலை என்பது தாகமானால்

காதலும் கண்ணீரும் 

அலைகளாய்ச் சூழ்ந்திருந்தாலும்

போர்க்குணம் மட்டும் 

விழிகளில் தாண்டவமாடும் .

முதியவர் முதல் சிறியவர் வரை

துப்பாக்கி முனைகளில் தம்
வாழ்வைத் தேடினர்

தாயைத் தேடும் விழிகளில்

தாயகம் என்பது கண்ணீராய் மாறி

விழிகளின் காப்பரனாகும் .

ஏக்கங்கள் வயதிற்கானாலும்

தாக்கங்கள் குழந்தையையும் சூழும்

மண்ணிலிருந்து 

நீரைப் பிரித்தாலும்

தாயகத்தில் இருந்து - தாயை 

பிரிக்க முடிந்த தில்லை

ஓர் இனம் - தன்னை 

தானே கைகளால் 

கருவறுத்துக் கொன்றது .

வாழ்தலைக் காட்டிலும் 

வீழ்வது  மேல் என்று

மண்டியிடா மானத்தை 

சுறுக்கிட்டு - தன்னைத் 

தானே துாக்கிலும் இட்டது .

மிச்சமான உதிரிகள் 

இருப்பதை விற்று 

சந்ததிக்கு

வீரியம் ஊட்டிட 

வாழ்ந்திட துடிக்குது

தோல்வியின் பயம் 

கண்களை மூடும் போது

துரோகங்கள் அங்கே

விழித்துக் கொள்ளும்

தியாகங்களும் துரோகங்களும் 

ஒன்றை ஒன்று மோதிக் கொள்ள

தாயின் மார்பகங்கள் 

அறுத்து எறியப்படும் ,

ஆக்கிரமிப்பு 

அவள் கால்களுக்கிடையில் 

வேலிகள் நட்டு வைக்கும் ,
‘‘ விடுதலை ” சிறைப்பட்டுக் கொள்ள

‘‘ வீரர்கள் ” சுறுக்கிட்டுக் கொள்வார்கள் .

விண்ணதிரும் முழக்கங்களுடன்

விடைபெறும் வேளையில்

வேள்வித் தீயில் ஆகுதியானவர்

விழிகளின் முன்னே

நர்த்தனம் ஆடுவர்

வெற்றியும் தோல்வியும்

வாழ்வும் வரலாறும் 

அவர்களை 

நொடிக்கும் தீண்டியதில்லை

வழிகாட்டி-ய வழி

விழி முன்னே

வேர்களை துாண்டும் - துளி 

நீர்களாக மாறி

வெண்மண லினுள் 

மாண்டனர்.